Świętowanie …to przestrzeń dla spontaniczności i radości,

to celebracja, to zazwyczaj coś specjalnego, mającego cel, własną oprawę (tradycje). Świętowanie daje odpoczynek od codzienności, przerywa jej rytm i dodaje energii, radości a także satysfakcji. Świętowanie zbliża… ale może i zmęczyć. Właśnie taka była moja Wielkanoc – w wyjątkowym miejscu, z wyjątkową, wiosenną pogodą i z Wyjątkowi Ludźmi obok, z atrakcjami….Ale świętować można różnie, każdy ma inne preferencje.

Sopot…niezwykłe miejsce, ostatni raz mieszkałam tam ponad 10 lat temu, „trwała cisza wrześniowa” a cudowna pogoda kończącego się lata dodatkowo ciskała we mnie czarami tego kurortu (…tu podobno wiersze same się piszą 🙂 )… Planowałam wrócić tam zaraz…i tak się zeszło. W styczniu planowałam swoje POTRZEBY na pierwszą połowę tego roku (pisałam o nich). Wielkanoc w Sopocie była moją potrzebą na pierwszym miejscu. 🙂

W święta o ciszę tu było trudniej, bo tłumy zjechały (ale gdzie ich nie było?) … sprawiła to też piękna (letnia !!!) pogoda. Tak naprawdę sezon turystyczny trwa w Sopocie nieprzerwanie, różni się tylko stopniem natężenia ruchu w poszczególnych miesiącach….

Jednak dało się gdzieś uciec od tego zgiełku (jak najdalej od „Monciaka” i Molo) by w ciszy słuchać morza, zachwycać się cudami Natury czy też błąkać się uliczkami i podziwiać wspaniałe sopockie kamienice -z pięknymi werandami, zdobieniami, wieżyczki, witrażami – prawdziwe perełki architektury.

Upodobałam sobie wschody słońca. Wymykałam się z naszego apartamentu jeszcze po ciemku i po kilku minutach byłam już na plaży, w towarzystwie łabędzi i nielicznych sylwetek ludzkich oczekujących tak jak ja, na niesamowity (ok. 5 min) spektakl.

To były magiczne poranki, trening umysłu „pięknego widzenia”. Potem jeszcze trzy godzinny spacer pustą plażą i „suplementowanie” się jodem. Wracałam do naszego mieszkanka marząc po drodze o kawie ….ale tą przyjemność fundowałam sobie sama, bo kawiarnie w święta otwierały się później.

*****

Gdynia to II cz. Trójmiejskiej aglomeracji-nie znajdziemy tu starówki, ani wielowiekowych zabytków ale są piękne plaże, marina, promenada nadmorska, zwana Skwerem Kościuszki, przy którym cumuje słynny ORP „Błyskawica”, najstarszy zachowany do naszych czasów niszczyciel biorący udział w II Wojnie Światowej oraz piękny żaglowiec szkoleniowy „Dar Pomorza”…..

Po gdyńskim spacerze i posileniu się pyszną zupą rybną, postanowiliśmy z T. wrócić pieszo, plażą do Sopotu. Po kilku kilometrach – tak dla urozmaicenia – wybraliśmy drogę leśną, która miejscami okazała się niezłym spacerem górskim ( morena denna falista, miejscami wznosi się do 140m), zmachani szybko znów wróciliśmy na płaski szlak plażą. 🙂 Cała ta nasza trasa miała ponad 10 km. Pogoda była wręcz letnia, więc na taki sam spacer wybrało się sporo ludzi.

****

To było na prawdę fajne świętowanie, z piękną wiosną, z zachowaniem tradycyjnych zwyczajów, bez obżarstwa 🙂 …. M.Człowieczek był nawet z koszyczkiem poświęcić jajka! Było świąteczne śniadanie, bardzo chciałam urządzić je na plaży- piknik wielkanocny – ale stwierdzono, że koszyk jest za mały, i wszystkiego dobra świątecznego nie pomieści !!!! 🙂 … I, że żurek za szybko wystygnie. A poza tym (choć plaża była blisko) to będzie wyprawa, tymczasem M musiał przed południem wracać do Warszawy, bo czekał go jeszcze lot do Bukaresztu.Zajączek tez przybył…. A ja jako Baran ( ten zodiakalny) świętowałam podwójnie, tylko zamiast tortu był mazurek. 🙂

****